Podziel się:

Katowice, dnia 6 października 2021 r.

Stowarzyszenie Prawników Głos Wolności

ul. Franciszkańska 29-31

40-708 Katowice

www.gloswolnosci.pl

[email protected]

Naczelna Rada Adwokacka

ul. Świętojerska 16

00-202 Warszawa

Szanowni Państwo,

działając w imieniu Stowarzyszenia Prawników Głos Wolności, zrzeszającego m.in. adwokatów należących do wielu Okręgowych Izb Adwokackich w naszym kraju, odwołując się do zadań Naczelnej Rady Adwokackiej wymienionych w art. 58 pkt 9 Ustawy Prawo o adwokaturze, wnosimy o podjęcie przez Naczelną Radę Adwokacką działań mających na celu wyrażenie publicznego stanowiska i sprzeciwu odnośnie do regulacji prawnych wprowadzonych pod pretekstem zwalczania epidemii wywołanej wirusem SARS-CoV-2, godzących w  podstawowe prawa i wolności obywatelskie gwarantowane Konstytucją RP.

W pierwszej kolejności, zwracamy uwagę na konieczność wyrażenia przez Naczelną Radę Adwokacką stanowiska w zakresie bezprawnych rozwiązań wprowadzonych na mocy rozporządzeń Rady Ministrów w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (aktualnie w brzmieniu z dnia 06 maja 2021 r., Dz. U. poz. 861 z późn. zm.; dalej jako: Rozporządzenie) i wynikających z tych regulacji ograniczeń praw obywatelskich w postaci m.in. swobody zgromadzeń, wolności przemieszczania się, przymusowej kwarantanny, czy poddawania się określonym procedurom paramedycznym (tu: obowiązek zakrywania ust i nosa).

Wskazujemy przede wszystkim, że przedmiotowe regulacje zostały wydane bez uzyskania przez Radę Ministrów – wymaganych dyspozycją art. 46a ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi – danych od ministra właściwego do spraw zdrowia, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, ministra właściwego do spraw administracji publicznej, Głównego Inspektora Sanitarnego oraz wojewodów, odnośnie do stanu epidemii lub stanu zagrożenia epidemicznego o charakterze i w rozmiarach przekraczających możliwości działania właściwych organów administracji rządowej i organów jednostek samorządu terytorialnego. Tylko  w przypadku uzyskania tego typu informacji Rada Ministrów byłaby uprawniona do wydania aktów prawnych obejmujących swym zakresem restrykcje określone w Rozporządzeniu. Tymczasem, takich danych nie ma.

Dowód: pismo Rządowego Centrum Legislacji z dnia 10 marca 2021 r.

W konsekwencji, już tylko z tego względu, całe Rozporządzenie w zakresie ustanowionych w nim ograniczeń praw i wolności obywatelskich nie może stanowić podstawy prawnej do kreowania obowiązków określonego zachowania się obywateli (art. 92 ust. 1 w związku z art. 8 ust. 2 Konstytucji RP).

Dodatkowo, liczne orzeczenia sądowe, w tym Izby Karnej Sądu Najwyższego (sygn. akt II KK 64/21, II KK 74/21, II KK 94/21) na przykładzie ograniczenia swobody przemieszczania się, wskazują na bezprawność ograniczania konstytucyjnych praw i wolności obywatelskich przez przepisy Rozporządzenia, a wątpliwości w tym zakresie w swoich stanowiskach wyrażał także Rzecznik Praw Obywatelskich.

Autorzy niniejszego pisma zwracają ponadto uwagę na dość powszechny fakt naruszania praw i wolności obywatelskich, w tym praw i wolności radców prawnych wykonujących obowiązki służbowe, przez Prezesów sądów powszechnych w naszym kraju. Wydawane przez nich regulacje porządkowe w postaci bezwzględnego obowiązku zakrywania ust i nosa przez osoby wchodzące na teren sądu, jak również obowiązku pomiaru temperatury, naruszają zarówno delegację ustawową przyznaną Prezesom sądów w zakresie materii, która może być regulowana zarządzeniem dotyczącym bezpieczeństwa w budynkach sądowych, tj. art. 22 § 1 ust. 1a w zw. z art. 54 § 2 Prawa o ustroju sądów powszechnych, jak również naruszają określone przez Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) zasady dotyczące przetwarzania danych wrażliwych (pomiar temperatury osób wchodzących do sądu rejestrowany przez urządzenia do monitoringu), tj. art. 9 ust. 1 Rozporządzenia.

W tym stanie rzeczy, wobec tak rażących naruszeń w zakresie zasad stanowienia prawa oraz bezprecedensowego, bezprawnego ograniczania praw i wolności obywatelskich przez władzę wykonawczą, a – niestety – także i sądowniczą, stanowisko KRRP jako organu samorządu radcowskiego, w którego ustawowych kompetencjach mieści się przedstawianie wniosków dotyczących unormowań prawnych, powinno zostać wyrażone, jako ważny głos sprzeciwu środowiska radców prawnych.

Nie bez znaczenia pozostaje także wyrażenie przez Naczelną Radę Adwokacką  publicznego zaniepokojenia i sprzeciwu wobec przyspieszonego, nie poprzedzonego szerokimi konsultacjami społecznymi i eksperckimi, trybu zmian procedur sądowych (cywilnej, karnej, administracyjnej) zmierzających do ograniczania fundamentalnej zasady ich jawności i bezpośredniości, pod pretekstem konieczności zapewnienia ochrony sanitarnej, w związku z wystąpieniem stanu epidemii wywołanej wirusem Sars-CoV-12.

Podobnie rzecz się ma odnośnie do Narodowego Programu Szczepień i powszechnego już promowania w przestrzeni publicznej rozwiązań różnicujących prawa obywateli, w zależności od legitymowania się dowodem potwierdzającym fakt poddania się szczepieniu przeciwko Covid-19. Wskazujemy, że w stanie prawnym obowiązującym w dacie sporządzenia niniejszego pisma szczepienia przeciwko Covid-19 są w pełni dobrowolne. Z kolei, zgodnie z art. 31 ust. 2 zd. drugie Konstytucji RP nikogo nie wolno zmuszać do czynienia tego, czego prawo mu nie nakazuje.

Brak głosu środowiska prawniczego, w tym opiniotwórczego głosu KRRP w zakresie pogwałcania powyższej, fundamentalnej dla państwa prawa formuły:

– w szpitalach (gdzie nagminnie ogranicza się dostęp do usług medycznych w oparciu o kryterium braku szczepienia przeciwko Covid-19),

– w zakładach pracy (gdzie wprowadza się do regulaminów pracy kryterium szczepienia przeciwko Covid-19, jako warunku świadczenia pracy zgodnie z zawartą umową o pracę),

– na uczelniach (gdzie warunkiem dopuszczenia do zajęć praktycznych, uzyskania miejsca w domu studenckim coraz częściej jest wylegitymowanie się dokumentem potwierdzającym szczepienie p-ko Covid-19),

– w kinach, teatrach, muzeach, na koncertach, etc. (gdzie dostęp do świadczonych usług jest warunkowany okazaniem certyfikatu szczepień),

stanowi milczące przyzwolenie środowiska prawniczego dla bezprecedensowych praktyk opresyjnego państwa, noszących znamiona totalitaryzmu sanitarnego.

Nigdy do tej pory fakt poddania się szczepieniom, w tym także szczepieniom obowiązkowym przeciwko chorobom znacznie poważniejszym niż Covid-19 (mając na uwadze kryterium śmiertelności lub ciężkiego przebiegu choroby), nie stanowił przesłanki trwałego ograniczania praw i wolności obywatelskich. Środowisko prawnicze, jak żadne inne, powinno wyrazić wobec takich praktyk zdecydowany sprzeciw, tym bardziej, że zarówno eksperci, jak i sami producenci szczepionek przyznają, iż szczepienia przeciwko Covid-19 nie chronią przed zachorowaniem, ani przed transmisją wirusa na inne osoby.

Dodatkowo, sygnalizujemy konieczność zauważenia przez Naczelną Radę Adwokacką i dokonania oceny dynamiki procesu destrukcji fundamentalnej w państwie prawa zasady rozgraniczenia sfery imperium od sfery dominium, skoro władze wykonawcze rozważają i starają się wprowadzić rozwiązania dające prywatnym podmiotom możliwość, czy nawet obowiązek, weryfikowania i egzekwowania wypełnienia obowiązków nakładanych przez Państwo na obywateli (weryfikacja certyfikatów szczepionkowych, zaświadczeń o przeciwwskazaniu do zakrywania ust i nosa, etc.). Taki proces jest nie tylko ze wszech miar niewłaściwy w kontekście regulacji Rozdziału II Konstytucji RP, ale także prowadzi do etycznie odrażającego antagonizowania i atomizowania społeczeństwa oraz atrofii zdrowych relacji międzyludzkich.

Pozostając w przekonaniu, że przedstawione argumenty skłonią Naczelną Radę Adwokacką do wyrażenia jednoznacznego, publicznego sprzeciwu wobec naruszania praworządności w opisanym wyżej zakresie, oczekujemy na pilne sformułowanie i opublikowanie takiego stanowiska, jak również przekazanie go najwyższym organom państwowym, Prezesom sądów powszechnych i administracyjnych oraz Rzecznikowi Praw Obywatelskich.

Z wyrazami szacunku,

Załącznik:

Pismo Rządowego Centrum Legislacji z dnia 10 marca 2021 r.

Do wiadomości:

  1. Okręgowa Rada Adwokacka w Szczecinie

Plac Batorego 3,

70-207 Szczecin

  1. Okręgowa Rada Adwokacka w Zielonej Górze

Plac Pocztowy 16/5,

65-305 Zielona Góra

  1. Okręgowa Rada Adwokacka we Wrocławiu

ul. Sądowa 4,

50-046 Wrocław

  1. Okręgowa Rada Adwokacka w Opolu

ul. gen. Józefa Dwernickiego 1/1

45-049 Opole

  1. Okręgowa Rada Adwokacka w Gdańsku

Chlebnicka 48/51

80-830 Gdańsk

  1. Okręgowa Rada Adwokacka w Bydgoszczy

ul. Nowy Rynek 5

85-131 Bydgoszcz

  1. Okręgowa Rada Adwokacka w Łodzi

ul. Wólczańska 199,

90-531 Łódź

  1. Okręgowa Rada Adwokacka w Katowicach

ul. Gliwicka 17

40-079 Katowice

  1. Okręgowa Rada Adwokacka w Krakowie

Batorego 17

31-135 Kraków

  1. Okręgowa Rada Adwokacka w Warszawie

Al. Ujazdowskie 49

00-536 Warszawa

  1. Okręgowa Rada Adwokacka w Lublinie

Aleje Racławickie 8

20-037 Lublin

  1. Okręgowa Rada Adwokacka w Kielcach

ul. św. Leonarda 1/30

25-310 Kielce

Podziel się: